Prologue

In the canvas of life, I painted a poem of love,

A masterpiece, yet flawed from the very start.

Like raindrops, our mistakes fell, one by one,

And in their rhythm, our hearts were undone.

All of this, because of you, my love, my art,

Your justice, my wounds, a torn-apart heart.

You etched a painting of love, a scar so true,

A masterpiece, our story, forever anew

உறவெனும் கவிதை, உயிரினில் வரைந்தேன்

எழுதிய கவிதை ஏன் , முதல்வாி முதல்

முழுவதும் பிழை

மழைத்துளிகள் போல, நம் தவறுகள் ஒவ்வொன்றாக விழ

அவர்களின் இசையில், நம் இதயங்கள் செயல்தவிர்க்கப்பட்டன.

இவை அனைத்திற்கும் காரணம் நீ, என் கலை, என் காதல்

இதுவா உந்தன் நியாயங்கள், எனக்கேன் இந்த காயங்கள்

கிழித்ததுவிட்டாய் நம் காதல் ஓவியம்

ஆனால்,

அது ஒரு தலைசிறந்த படைப்பு, நம் கதை, நம் காதல், என்றென்றும் புதிதாக.